Mijn transformatie van muziek spelen is wat ik doe naar de zingende, musicerende vrouw die ik ben

Muziek is altijd aanwezig geweest in mijn leven, van jongsafaan hield ik ervan te dansen en te zingen, speels op mezelf. Of een showtje in elkaar steken samen met vriendjes, waar ik dan 'de zangeres' was.

Mijn wil was groot om naar de muziekschool te gaan, iets in mij vertelde "ik moet dit doen". Daar ging een wereld voor mij open, het samen zingen, noten leren, een instrument leren spelen. Naast alle vreugde en plezier startte ook daar het beoordeeld worden op wat ik speelde of zong (met alle respect en begrip, dat hoort erbij om te groeien als muzikant); ik ontdekte ook hoe spannend het is om op het podium te staan, de stress 'om af te gaan' én ook de vreugde wanneer het goed gegaan was.

In de hogere studies werd die lading op feedback, kritiek, oordeel én dus ook stress om te presteren steeds groter. Het kon altijd beter, hoger niveau, beter afgewerkt, meer muzikaal,... contrasterende informatie "je leeft je te erg in" - wat ervoor zorgde dat ik me inhield - en "leef je eens wat meer in".

Dankbaar voor mijn gitaarleraar die me aanvoelde, hij wist dat hij me niet onder druk mocht zetten, en zo heeft hij mij gestimuleerd het beste van mezelf te geven - zo goed als ik op die moment kon.

Waar feedback en beoordeling krijgen op gitaarspel al binnenkomt, voelde het als een nog grotere impact om reactie te krijgen op mijn stem en hoe ik zing. De stem is zo persoonlijk, dat het niet makkelijk was om die feedback niet persoonlijk te nemen... Dankbaar dat ik na 1 jaar struggelen wel bij de juiste leraar terechtkwam, afgestemd met mij ging werken, mijn potentie zag en naar buiten hielp te brengen.

Mijn stem groeide en werd stevig verankerd in mijn lichaam, krachtig en kwetsbaar in expressie. Met de zangstudies startte ook mijn reis innerlijk werk, yoga was een mooie instap naar het contact met mijn lichaam en adem vinden. Maar ik wou verder, dieper, meerdere lagen van mezelf ontdekken. Zo kwam kwam sjamanisme en lichaamswerk op mijn pad. Ik ontdekte dat wanneer ik vrij kon zingen, vanuit mijn lichaam, dit helend werkt voor mezelf.

Met een vuur in mij dat verlangt naar diepgang, rolde ik "connected living" binnen, in deze opleiding zijn er laagjes mogen wegvallen en ben ik steeds dichter bij mijn kern kunnen komen. Vele momenten van heling, van een poort naar transformatie.

Waarvan ik 1 bepaald moment graag met jullie deel; want dit was mijn poort naar de transformatie naar de zingende vrouw die ik in wezen ben.

In het eerste jaar, tijdens een blok "communicatie", werden we uitgenodigd pijlen op elkaar af te vuren. Naast een paar pijlen die me wel raakte maar ik naast me kon leggen, was er 1 pijl die me raakte tot in de kern. "Jij wilt opvallen met je muziek"

Het raakte mij omdat het een angst bevestigde: "ik mag niet te veel zijn, ik moet me klein houden" én het deed me pijn omdat ik in die ontdekking zat dat zingen me zoveel brengt, als ik vrij kan zingen.

Deze woorden zetten een heel proces op gang, waar ik - achteraf - deze vrouw zo ontzettend dankbaar voor ben, daar op die moment heeft zij iets in mij geactiveerd. De heling startte met gezien worden als zangeres, door de teacher, door héél de groep, door uitgenodigd te worden mijn plaats in te nemen als zangeres.

Enkele maanden daarna ging ik de berg op daar kreeg ik van spirit een prachtige plek in het bos, met de naam "The Storyteller". Het was de uitnodiging om te gaan zien dat mijn lied er mag zijn, dat het gehoord mag worden. Terugdenkend aan die 4 dagen en nachten, waar ik zoveel gezongen en gedanst heb, word ik ontroerd van dankbaarheid, deze ervaring draag ik in mijn hart.

Ik kwam van de berg met de woorden "ik breng vrede in mezelf en van daaruit in de wereld, en dat doe ik met mijn lied" - deze woorden zijn nog steeds aan het indalen, ze gaan steeds dieper resoneren.

Daar in het bos van La Geneytouse ontstond de droom en het commitment om mijn muziek in de wereld te brengen. 2 jaar later was mijn plaat geboren...

Sindsdien grijp ik elke kans om op het podium te staan en mijn lied te zingen, creëer ik podiumkansen voor mezelf. De weg is er eentje met uitdagingen en uitnodigingen tot groeien. Groeien in zelfvertrouwen en vertrouwen op divine timings, laagjes die nog mogen afvloeien zodat er steeds meer zichtbaar is van die pure zingende vrouw die ik in wezen ben. Want dit is wat ik ervaar wanneer ik vrij zing, wanneer ik portaal ben voor wat er kan doorstromen, samen 'werk' met spirit.