The Storyteller, warme herinneringen aan het releaseconcert

Wat een release...

Op 21 oktober gaf ik een concert om mijn muziek te delen met het aanwezige publiek. Om de geboorte van mijn plaat "The Storyteller" te vieren, en een viering dat was het.

Dankbaar ben ik voor het de hele weg naar deze dag, voor de steun die ik voel in mijn naaste omgeving, en voor iedereen die aanwezig was. Mijn hart wordt nog steeds warm met de herinneringen aan deze avond, die ik hier graag met jullie deel. 

Sinds ik een aantal jaren geleden de ruimte van de Clarenhofkapel te Hasselt heb ontdekt via een concert; wist ik, hier geef ik ooit een concert. Dat weten werd bevestigd die avond, wanneer ik mijn stem, mijn gitaar en mijn drum liet klinken in de ruimte die vroeger een kapel was.

Geraakt worden door mijn lied dat klonk, was zo'n mooi geschenk na alle inspanning die voorafging aan daar mijn plaats nemen op het podium. 

Ik organiseerde dit concert volledig zelf, van het creatieve proces tot de aankleding van de ruimte, organisatie en de  ticketverkoop. Zonder steun en hulp van mijn partner, vrienden en familie, was dit niet mogelijk geweest.

Zo waren er de overwegingen over het bedrag van de inkomprijs; de vraagstukken hoe ik de mensen ga bereiken om hen op de hoogte te brengen van dit concert.

Geïnspireerd werd ik door Lina om na te denken over de aankleding van de ruimte, zodat dit een gezellig podium werd, waar ik me thuis voel, van waaruit ik me wil tonen. Dankbaar hoe dat vorm heeft gekregen van het uitdenken tot het creëeren. 

Het creatieve proces van hoe vertel ik mijn verhaal, via woorden en mijn muziek. Hoe neem ik mijn publiek mee, hoe kwetsbaar stel ik mij op? 

​Het resultaat was genieten...  De spanning die aanwezig was tot net voor ik opkwam, verdween tijdens ik mijn eerste lied zong. Er was een geaardheid en vertrouwen in mij aanwezig, dat ik daar mijn verhaal kon vertellen via mijn lied. Ik genoot van hoe het klonk, ik genoot van de aandachtigheid van het publiek.

Ik had ook een kwetsbaar moment. Tijdens het zingen van 'Grandfather Tree' - het lied dat ontstond tijdens mijn vision quest - werd ik geraakt door mijn eigen stem die weergalmde in de ruimte. Tranen van emotie kwamen, waardoor zingen even niet lukte en ik enkel verder speelde op gitaar.

Dit voelde kwetsbaar en open en bloot om zo voor het publiek te zitten; Nu omarm ik de schoonheid van dat authentieke moment. 

Ook tijdens mijn dankwoord werd ik ontroerd, het besef dat ik deze stap van het concert genomen heb; dankzij de tribe van mensen die me omringen. 

Het smaakt naar nog, dit werd ook wakker gemaakt door de enthousiaste reacties van het publiek. Hun boodschap is: verspreid jouw muziek, je stem en je lied.